بررسی میزان شیوع آلودگی به ویروس هپاتیت c در مبتلایان به تالاسمی و بیماران دیالیزی در استان کرمان به روش rt-pcr

مقدمه و اهداف: بیماران مبتلا به تالاسمی و بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که تحت درمان همودیالیز هستند، به علت دریافت طولانی مدت خون، در معرض آلودگی با عفونت های منتقل شونده از طریق خون، بویژه هپاتیت c قرار دارند و امروزه یکی از بزرگ ترین مسائل بهداشتی این بیماران، کنترل آلودگیِ ویروس هپاتیت c است. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع هپاتیت c در مبتلایان به تالاسمی و بیماران دیالیزی استان کرمان بوده است. روش کار: در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی تعداد 384 نفر از بیماران دیالیزی و دچار تالاسمی (به ترتیب 203 و 181 نفر) ساکن در استان کرمان بدون د نظر گرفتن مارکرهای سرولوژیکی، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم از طریق پرسش نامه حاصل شد و سپس نمونه خون بیماران، از نظر وجود hcv rna به روش rt-pcr بررسی گردید. بررسی های آماری با کمک آزمون هایt (t-test) و کای ـ دو (chi-square) انجام شد. نتایج: 218 نفر (57%) از این جمعیت را زن ها و 166 نفر (43%) را مردها تشکیل می دادند. 130 نفر از 384 نفر مورد مطالعه (%33)، آلوده به hcv بودند که 16 نفر از آن ها زن و مابقی مرد بودند (83% زن و 17% مرد). نتیجه گیری: شیوع هپاتیت c در بیماران مبتلا به تالاسمی و بیماران دیالیزی بسیار بالا است. هپاتیت c در این بیماران در استان کرمان، نسبت به سایر استان های مورد بررسی شیوع بیشتری دارد.